خدایا تو را می ستایم ، جون به راستی شایسته ی ستایشی و به پایت می افتم چون سزاوار سجده ی بنده ی بی آلایشی . بار خدایا نمی دانم چطور و با کدامین زبان ، یکی از کوچکترین احسانت را نسبت به این بنده ی خاکی جوابگو باشم .

بار خدایا من روسیه چگونه حود را لایق صحبت درمقابل منزهی چون تو را داشته باشم. منی که بار گناهانم قدرت ایستادن در  مقابل تو را برای یک لحظه ، حتی  یک آن، زمزمه ی  حمد  و توحید را از اراده ام گرفته ، چگونه می توانم در پیشت سرافکنده نباشم . 

خدایا وقتی جلال و جبروتت را که ذره ای از آن در این دنیای خاکی جلوی چشمان حقیقت بینم مشاهده می کنم ، زبانم اراده اش را از دست می دهد تا از تو بگوید و سپاس و حمدت را . اما از تو آموخته ام که چگونه سلام کسی را جواب گویم . پس این سلام تو هم جوابی دارد. این همه نعمت بی کران که گرداگرد ما احاطه کرده ، همان سلام توست. بار خدایا درمقابلت به خاک می افتم و ناله می کنم و اشک می ریزم  و فریادت می زنم و می گویم ، خدایا زبان بی انصافم قدرت خویش را گم کرده تا سخنان و جملات زیبا نثارت کند.اما این را می داند که بگو ید :

« إلهی وَ رَبّی مَن لی غَیرُک  »

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: